De Teh wordt wel eens vergeleken met de kracht van de zon.
De zonnestralen reizen door het luchtledige en worden pas actief als ze de aarde bereiken.
De leerling 'doet niet' en door het niet doen wordt Teh actief in de leerling.
De onbaatzuchtige deugd is gene eigenschap van de mens, maar de werking van een kracht.
Boosheid is een kracht welke opwelt uit het binnenste van de mens.
Ook met boosheid 'doet men niet'.
Wat wil zeggen dat men de boosheid accepteert en er niets mee doet.
Voor de leerling kan de kracht van Teh geen doel zijn, dan zou men naar iets streven.
De clou is dat de mens zich door de kracht laat transformeren.
Men vergelijkt het wel eens met een steen
Die warmt ook op door de zonnestralen.
En geeft als de zon weg is weer warmte af.
Zo werkt het universum welke zich in de mens bevindt.
Er gebeurd van alles, maar er hoeft niets gedaan te worden.
Oppervlakkig gezien lijkt er voor anderen geen verandering.
Maar zelf bemerk je de veranderingen wel.
Men hoeft dan ook geen voorbeeldige leerling te zijn.
Er is geen doel wat bereikt moet worden.
Een doel behoort immers tot de wereld van de tegenstellingen.
Jouw volmaaktheid, Arwen, bestaat dan ook uit je onvolmaaktheid.
Jouw verlangens, driften en zo blijven gewoon bestaan.
Ook je 'schuldig' voelen hoort bij die volmaakte onvolmaaktheid.
Schuld en onschuld horen bij elkaar, het is niet anders.
Ze bestaan uit elkaar, anders kan jij en de wereld waarin je leeft niet bestaan.
Komt u maar!
-
Niets
- Berichten: 53
- Lid geworden op: 16-05-2013 23:28
Tegenstellingen worden wel eens moeilijk begrepen.
De mens streeft naar één van de tegenstellingen.
Tegenover iemand die zijn zelfonderzoek heeft afgerond.
Staat iemand die dat niet heeft.
Een zelfonderzoek afronden is dus een tegenstelling.
Wie een afgerond zelfonderzoek begeert.
Zal deze dus nooit bereiken.
Daarom is spiegelen zo veel gemakkelijker te begrijpen.
De mens spiegelt op alles wat hij niet is.
Spiegelen is een kracht welke voelbaar is in de mens.
Maar hij wordt pas echt voelbaar als je stopt met spiegelen.
(Je voelt dat er iets is weggevallen)
Zijn en niet-zijn zijn ogenschijnlijke tegenstellingen.
Door het waarnemen van de wereld om je heen.
Ontstaat de scheiding "ik en de wereld"
Oftewel Ik ben en Ik ben niet.
(Zijn en niet-zijn.)
De enige oplossing kan er uit bestaan door het 'zijn' op te geven.
Hoe dat moet kan ik niet zeggen, was het maar zo makkelijk.
De mens streeft naar één van de tegenstellingen.
Tegenover iemand die zijn zelfonderzoek heeft afgerond.
Staat iemand die dat niet heeft.
Een zelfonderzoek afronden is dus een tegenstelling.
Wie een afgerond zelfonderzoek begeert.
Zal deze dus nooit bereiken.
Daarom is spiegelen zo veel gemakkelijker te begrijpen.
De mens spiegelt op alles wat hij niet is.
Spiegelen is een kracht welke voelbaar is in de mens.
Maar hij wordt pas echt voelbaar als je stopt met spiegelen.
(Je voelt dat er iets is weggevallen)
Zijn en niet-zijn zijn ogenschijnlijke tegenstellingen.
Door het waarnemen van de wereld om je heen.
Ontstaat de scheiding "ik en de wereld"
Oftewel Ik ben en Ik ben niet.
(Zijn en niet-zijn.)
De enige oplossing kan er uit bestaan door het 'zijn' op te geven.
Hoe dat moet kan ik niet zeggen, was het maar zo makkelijk.
-
arwen
- Berichten: 126
- Lid geworden op: 01-02-2014 16:14
Goedemorgen Niets,
Dankjewel voor deze berichten.
Eigenlijk zie/voel ik al heel lang geen echte tegenstellingen meer...
Voor mij zijn het aanvullingen aan elkaar.
Zwart is een aanvulling van wit en omgekeerd.
Complementair, ze kunnen niet zonder elkaar.
Zoals ik ook lees in jouw berichten, ik kan zwart niet (her)kennen zonder wit...
Beiden zijn elementen die voortkomen uit één bron?
De moeilijkheid ligt dan in het accepteren/aanvaarden van de kleur (zwart of wit) die niet onze eerste voorkeur heeft...
Bijvoorbeeld: als ik blij/vrolijk ben dan is geen enkele vezel in mij die hier last of moeite mee heeft.
Ik vraag me niet af waarom ik blij ben...ik ben gewoon blij
Bij boosheid is het ander gebeuren zoals ik eerder schreef.
Bij boosheid voel me ook verantwoordelijk voor de eventuele gevolgen die dit heeft voor anderen.
In het voorbeeld van blijdschap heb ik hier nog nooit over nagedacht...
Is dit wat je bedoelt met spiegelen?
En de aanbeveling is: stoppen met spiegelen?
Dankjewel voor deze berichten.
Eigenlijk zie/voel ik al heel lang geen echte tegenstellingen meer...
Voor mij zijn het aanvullingen aan elkaar.
Zwart is een aanvulling van wit en omgekeerd.
Complementair, ze kunnen niet zonder elkaar.
Zoals ik ook lees in jouw berichten, ik kan zwart niet (her)kennen zonder wit...
Beiden zijn elementen die voortkomen uit één bron?
De moeilijkheid ligt dan in het accepteren/aanvaarden van de kleur (zwart of wit) die niet onze eerste voorkeur heeft...
Bijvoorbeeld: als ik blij/vrolijk ben dan is geen enkele vezel in mij die hier last of moeite mee heeft.
Ik vraag me niet af waarom ik blij ben...ik ben gewoon blij
Bij boosheid is het ander gebeuren zoals ik eerder schreef.
Bij boosheid voel me ook verantwoordelijk voor de eventuele gevolgen die dit heeft voor anderen.
In het voorbeeld van blijdschap heb ik hier nog nooit over nagedacht...
Is dit wat je bedoelt met spiegelen?
En de aanbeveling is: stoppen met spiegelen?
-
Niets
- Berichten: 53
- Lid geworden op: 16-05-2013 23:28
Arwen, nee dat bedoel ik niet met spiegelen.
Maar het zit er wel bij in de buurt en het heeft ook met tegenstellingen te maken.
Tegenstelling zijn inderdaad complementair aan elkaar.
En kunnen niet zonder elkaar bestaan.
Ze komen ook uit één bron.
Nu het spiegelen. Voor het begrip dient er aanvaardt te worden dat jij bestaat als individu welke afgescheiden is van de andere individuen.
Vergeet het begrip 'ego' dat sticht alleen maar verwarring.
Binnen de 7 miljard menselijke individuen is er een ontmoeten van elkaar.
Door het oordeel over 'de ander' van het individu (=ik) ontstaat er een (innerlijke) spiegeling.
Spiegeling is een kracht binnen het individu, welke het individu zelf opwekt.
Spiegeling is een kracht welke de vader is van emoties als jaloezie, boosheid enz.
Door het spiegelen op 'de ander' bevestig je zelfzucht.
Daarom hechten mensen soms zo aan dieren.
Wees lief voor een dier en behandel hem naar zijn aard en er spiegelt niks.
Met mensen is dat veel moeilijker. Vooral als je met een 'hufter' te maken hebt.
Door de kracht van de spiegeling en het (onbewust) benoemen van een 'hufter', schep je een tegenstelling.
In die tegenstelling ben je zelf de niet-hufter, de goede.
Waar ik het hier over heb ik kennis van goed en kwaad.
Door de kennis van goed en kwaad uit te schakelen is betreden van een veld búiten goed en kwaad mogelijk.
Maar het zit er wel bij in de buurt en het heeft ook met tegenstellingen te maken.
Tegenstelling zijn inderdaad complementair aan elkaar.
En kunnen niet zonder elkaar bestaan.
Ze komen ook uit één bron.
Nu het spiegelen. Voor het begrip dient er aanvaardt te worden dat jij bestaat als individu welke afgescheiden is van de andere individuen.
Vergeet het begrip 'ego' dat sticht alleen maar verwarring.
Binnen de 7 miljard menselijke individuen is er een ontmoeten van elkaar.
Door het oordeel over 'de ander' van het individu (=ik) ontstaat er een (innerlijke) spiegeling.
Spiegeling is een kracht binnen het individu, welke het individu zelf opwekt.
Spiegeling is een kracht welke de vader is van emoties als jaloezie, boosheid enz.
Door het spiegelen op 'de ander' bevestig je zelfzucht.
Daarom hechten mensen soms zo aan dieren.
Wees lief voor een dier en behandel hem naar zijn aard en er spiegelt niks.
Met mensen is dat veel moeilijker. Vooral als je met een 'hufter' te maken hebt.
Door de kracht van de spiegeling en het (onbewust) benoemen van een 'hufter', schep je een tegenstelling.
In die tegenstelling ben je zelf de niet-hufter, de goede.
Waar ik het hier over heb ik kennis van goed en kwaad.
Door de kennis van goed en kwaad uit te schakelen is betreden van een veld búiten goed en kwaad mogelijk.
-
Niets
- Berichten: 53
- Lid geworden op: 16-05-2013 23:28
Goed en kwaad verdienen een speciale aandacht.
Aan dieren kunnen we zien dat ze buiten goed en kwaad staan.
Een dier handelt naar zijn aard.
De koe eet gras, de leeuw eet een ander dier.
Gras eten is niet goed, andere dieren eten is niet slecht.
Bij mensen ligt dat anders.
Door het oordeel dat Hitler slecht is, wordt ik zelf goed.
In het taoïsme spreekt men van het niet-doen.
Maar dat betekent niet "doe zomaar wat".
In een verkeerde uitleg van niet-doen.
Of in de aanname dat 'ik' niet besta.
Kan er de aanname zijn dat niets er toe doet.
Dan kan je mensen kwetsen.
Als ze gekwetst zijn dan is dat hun ego.
(Volgens sommige afgeronde onderzoekers.)
Mensen bewust kwetsen is dom en onkunde.
Doen het niet-doen is eigenlijk niet uit te leggen.
Het is een aanvaarden van dat wat is.
En aanvaarden van zoals de dingen en gebeurtenissen zich voor doen.
Dat is een leerweg, waarbij men gaandeweg niet meer spiegelt.
Het individu blijft gewoon bestaan, egoloosheid is flauwekul.
Maar men stelt zich beschikbaar voor de Teh.
Teh is de kracht van de (hoge) deugd.
Teh is niet iets om naar te streven of om te begeren.
Aan dieren kunnen we zien dat ze buiten goed en kwaad staan.
Een dier handelt naar zijn aard.
De koe eet gras, de leeuw eet een ander dier.
Gras eten is niet goed, andere dieren eten is niet slecht.
Bij mensen ligt dat anders.
Door het oordeel dat Hitler slecht is, wordt ik zelf goed.
In het taoïsme spreekt men van het niet-doen.
Maar dat betekent niet "doe zomaar wat".
In een verkeerde uitleg van niet-doen.
Of in de aanname dat 'ik' niet besta.
Kan er de aanname zijn dat niets er toe doet.
Dan kan je mensen kwetsen.
Als ze gekwetst zijn dan is dat hun ego.
(Volgens sommige afgeronde onderzoekers.)
Mensen bewust kwetsen is dom en onkunde.
Doen het niet-doen is eigenlijk niet uit te leggen.
Het is een aanvaarden van dat wat is.
En aanvaarden van zoals de dingen en gebeurtenissen zich voor doen.
Dat is een leerweg, waarbij men gaandeweg niet meer spiegelt.
Het individu blijft gewoon bestaan, egoloosheid is flauwekul.
Maar men stelt zich beschikbaar voor de Teh.
Teh is de kracht van de (hoge) deugd.
Teh is niet iets om naar te streven of om te begeren.
-
arwen
- Berichten: 126
- Lid geworden op: 01-02-2014 16:14
Hoi Niets,
Ik denk dat ik begrijp wat je bedoelt met spiegelen.
De eigenschappen die ik bij anderen meen te zien, zijn eigenschappen die ik bij/van mezelf herken.
Soms lukt het om hier zonder oordeel naar te kijken.
Zolang ik mens ben, een lichaam heb...kan ik het veld buiten goed en kwaad niet betreden, hoe graag ik dit soms zou willen...
Zolang ik mens ben, neem ik deel aan goed aan kwaad.
Ik weet(!) dat het veld (buiten goed en kwaad) bestaat...
Ik denk dat ik begrijp wat je bedoelt met spiegelen.
De eigenschappen die ik bij anderen meen te zien, zijn eigenschappen die ik bij/van mezelf herken.
Soms lukt het om hier zonder oordeel naar te kijken.
Zolang ik mens ben, een lichaam heb...kan ik het veld buiten goed en kwaad niet betreden, hoe graag ik dit soms zou willen...
Zolang ik mens ben, neem ik deel aan goed aan kwaad.
Ik weet(!) dat het veld (buiten goed en kwaad) bestaat...
-
Niets
- Berichten: 53
- Lid geworden op: 16-05-2013 23:28
Dag Arwen,
We betreden ongemerkt het terrein van de mystiek.
Naarmate men het terrein van de mystici op gaat,
betreden we een terrein van het voelend weten.
Het terrein van het directe zien.
Als een mens in staat is om de dingen te laten zijn.
En alles te accepteren dat alles is zoals het is.
Dan kun je vergelijken met hoe het vroeger was.
Toen je nog wel spiegelde, toen je nog wel alles zeker wist.
Geloof mij, ook jij kan het veld buiten goed en kwaad betreden.
Omdat dat niet afhankelijk is van een lichaam.
Maar omdat jij de mogelijkheid hebt om waar te nemen.
Daarom zeg ik dikwijls dat zelfkennis zichzelf bevestigd.
Maar er kan nooit naar gestreefd, het gebeurd 'vanzelf'.
Uitgerekend het hebben van verwachtingen, maakt dat verwachtingen niet uit komen.
We betreden ongemerkt het terrein van de mystiek.
Naarmate men het terrein van de mystici op gaat,
betreden we een terrein van het voelend weten.
Het terrein van het directe zien.
Als een mens in staat is om de dingen te laten zijn.
En alles te accepteren dat alles is zoals het is.
Dan kun je vergelijken met hoe het vroeger was.
Toen je nog wel spiegelde, toen je nog wel alles zeker wist.
Geloof mij, ook jij kan het veld buiten goed en kwaad betreden.
Omdat dat niet afhankelijk is van een lichaam.
Maar omdat jij de mogelijkheid hebt om waar te nemen.
Daarom zeg ik dikwijls dat zelfkennis zichzelf bevestigd.
Maar er kan nooit naar gestreefd, het gebeurd 'vanzelf'.
Uitgerekend het hebben van verwachtingen, maakt dat verwachtingen niet uit komen.
-
arwen
- Berichten: 126
- Lid geworden op: 01-02-2014 16:14
Goedemorgen,
Ook met het pad van de mystici ben ik niet bekend.
Heel bewust lees ik geen boeken over deze onderwerpen omdat ik eigenlijk alleen wil vertrouwen op dat wat ik (en ieder ander mens) diep van binnen weet en bij mij ooit al eens flink wakker is geschud.
Hier heb ik dus inderdaad zelf helemaal niets voor gedaan...
Wat bedoel je met: ‘zelfkennis bevestigd zichzelf’?
Ook met het pad van de mystici ben ik niet bekend.
Heel bewust lees ik geen boeken over deze onderwerpen omdat ik eigenlijk alleen wil vertrouwen op dat wat ik (en ieder ander mens) diep van binnen weet en bij mij ooit al eens flink wakker is geschud.
Hier heb ik dus inderdaad zelf helemaal niets voor gedaan...
Wat bedoel je met: ‘zelfkennis bevestigd zichzelf’?
-
Niets
- Berichten: 53
- Lid geworden op: 16-05-2013 23:28
Hi Arwen,
Ik vind het bijzonder dat jij in staat bent om je bewust af te sluiten van boeken over welk onderwerp dan ook. Je doet in feite hetzelfde als wat ik tientallen jaren heb gedaan. Bij mij was het echter een gebrek aan interesse, omdat ik bezig was met "in mijzelf aan het kijken". Toen ik in 2013 op het ZK forum kwam was ik dan ook zo groen als gras, ik wist niks van Alexander Smit, of die Krishnamurti's die ik nooit uit elkaar kan houden.
Als jij al het niet-weten weet en ook al eens wakker bent geschud, dan wijst het zichzelf. Dan zit je op het terrein van mystiek. Mystiek laat zich omschrijven als zelfkennis welke zichzelf bevestigd. Jij geeft met je woorden aan dat je jezelf matigt in je honger naar spirituele (zelf)kennis. Je eet je zelf niet helemaal ziek aan kennis, maar je wacht geduldig tot het zich uit zichzelf openbaart. Dat is dan ook weer zelfkennis die zichzelf bevestigd.
Je bent misschien verder dan je zelf beseft. En dat is goed. Allereerst omdat er geen 'verder' is. En ten tweede omdat het mentale 'weten' volgend is.
Ik vind het bijzonder dat jij in staat bent om je bewust af te sluiten van boeken over welk onderwerp dan ook. Je doet in feite hetzelfde als wat ik tientallen jaren heb gedaan. Bij mij was het echter een gebrek aan interesse, omdat ik bezig was met "in mijzelf aan het kijken". Toen ik in 2013 op het ZK forum kwam was ik dan ook zo groen als gras, ik wist niks van Alexander Smit, of die Krishnamurti's die ik nooit uit elkaar kan houden.
Als jij al het niet-weten weet en ook al eens wakker bent geschud, dan wijst het zichzelf. Dan zit je op het terrein van mystiek. Mystiek laat zich omschrijven als zelfkennis welke zichzelf bevestigd. Jij geeft met je woorden aan dat je jezelf matigt in je honger naar spirituele (zelf)kennis. Je eet je zelf niet helemaal ziek aan kennis, maar je wacht geduldig tot het zich uit zichzelf openbaart. Dat is dan ook weer zelfkennis die zichzelf bevestigd.
Je bent misschien verder dan je zelf beseft. En dat is goed. Allereerst omdat er geen 'verder' is. En ten tweede omdat het mentale 'weten' volgend is.