Rob schreef:De oudste persoon is een begrip, maar ook een titel die maar 1 persoon kan dragen. Sterven is volgens mij een proces met als eindresultaat dat je gestorven bent. Zolang je nog aan het sterven bent, ben je nog niet gestorven. Dus zolang je aan het sterven bent kunt je nog de titel oudste persoon dragen. Zodra je gestorven bent gaat de titel automatisch over naar een ander. Dus correct zou zijn, volgens mij, 'vorige week is de tot dan toe oudste mens gestorven'.....
Tot aan de laatste zin is het in ieder geval waterdicht lijkt me
De laatste zin is in ieder geval een stuk correcter dan die in het nieuws. Maar toch.... ook een titel sterft niet, ook niet als je hem eindig maakt door er "tot dan doe" aan toe te voegen. Het is de mens die sterft, niet de titel. Dus dan zou correct zijn, volgens mij: "Vorige week stierf Besse Cooper, de op dat moment oudste mens ter wereld".
Volgende vraag zou kunnen zijn, wat is sterven? Wanneer ben je aan het sterven? Ben je aan het sterven als je binnen afzienbare tijd ook daadwerkelijk gaat sterven? En wat is dan afzienbare tijd? Wij zeggen dat we leven, maar zijn we eigenlijk ook niet aan het sterven? We weten alleen nog niet wanneer we gestorven zullen zijn, maar dat dat de uitkomst is van het proces waarin we nu zitten is wel het meest aannemelijk.
Daar schreef Toon Hermans ook iets moois over:
"Sterven doe je niet ineens, maar elke dag een beetje.
En alle beetjes die je sterft, ´t is vreemd maar die vergeet je.
Het is je dikwijls zelfs ontgaan, je denkt "ik ben wat moe"
Maar op een dag dan ben je aan het laatste beetje toe"
Het hangt er maar van af hoe je sterven definieert. Je kan het zien als het proces vanaf het moment dat je weet dat de dood onherroepelijk op korte termijn gaat intreden, je kan het ook zien als "op weg naar de dood" en ja, dat zijn we allemaal.
Volgende vraag zou kunnen zijn
: als sterven gelijk is aan op weg zijn naar de dood, en leven is dat ook, maakt dat sterven tot een synoniem van leven?
